Tussen mei 2017 en juni 2019 woonde ik in de Verenigde Staten. Gedurende
die periode vond aan de Amerikaanse zuidgrens met Mexico een
humanitaire crisis van ongekende aard plaats. Duizenden mensen die het
bendegeweld in hun land waren ontvlucht, werden tegengehouden bij die
grens en strandden daar, vaak onder erbarmelijke omstandigheden. In
de grensstad Tijuana, net over de grens in Mexico, zag ik met eigen ogen
hoe honderden gezinnen in parken, onder viaducten, langs snelwegen of
waar dan ook in koepeltentjes woonden. Sommigen van hen woonden
daar al jaren onder extreem onveilige, onhygiënische omstandigheden,
verstoken van onderwijs, medische zorg en geld. Sommige kleine kinderen
hadden zelfs nooit anders gekend. Het was vreemd en alarmerend tegelijk,
dat te midden van die ellende de stad gewoon verder functioneerde.
Alsof al die vluchtelingen al een normaal deel waren geworden van
de dagelijkse samenleving.
Als middel om vluchtelingen af te schrikken, bedacht Donald Trump
toen dat het een goed idee was om kleine kinderen van hun ouders te
scheiden en hen apart van elkaar in detentie te houden. Ik zag de illegaal
gemaakte beelden van kinderen in kooien in donkere sporthallen
en kon het niet bevatten. De toenmalige Amerikaanse president had
vluchtelingen uit Midden-Amerika eerder al ‘verkrachters en moordenaars’
genoemd en liet geen middel onbenut om deze mensen, ongeacht
hun leeftijd, op zo veel mogelijk manieren te vernederen, te kwetsen en
te traumatiseren. Ik heb het over de president van de Verenigde Staten,
het land waar bijvoorbeeld onze smartphones, (game)computers, social
media, streaming-services, films en series vandaan komen.
Ik sprak veel met mensen die voor vluchtelingenorganisaties werkten.
Zij waren soms bijna net zo wanhopig als de duizenden rond de grens. Ik
raakte in de ban van die verhalen van migranten uit Midden-Amerika,
die waren gevlucht voor hun leven, om vervolgens vermorzeld te worden
tussen de waanzin en de willekeur van het Amerikaanse vluchtelingenbeleid.
Dit boek is een poging om een van die vluchtelingen een gezicht
te geven.
Steun vluchtelingen in hun strijd om een menswaardig bestaan en doneer
aan de UNHCR. Zij helpen vluchtelingen als Alma ter plaatse:
Home 