Natuurlijk was de baan van mijn geliefde de hoofdreden om twee jaar naar Madison te verhuizen, maar het feit dat de VS zoveel te bieden heeft op het gebied van overweldigend natuurschoon, was natuurlijk ook geen straf. Al die ongerepte landschappen, van woestijnen tot hooggebergten en van oerbossen tot glooiende prairies, zijn zo rijk in … Meer lezen over Vacation shaming
Vanuit Nederland hadden we een huis ‘geregeld’. De professor bij wie mijn geliefde ging werken, was zo aardig geweest om de bezichtiging namens ons voor haar rekening te nemen. Na afloop daarvan raadde ze ons vol overtuiging aan om het huis te huren, voor de op dat moment in onze oren belachelijk hoge huurprijs van … Meer lezen over Verboden te dansen
Op voorhand wist ik zo weinig over Wisconsin of het Midwesten van de VS, dat ik er geeneens vooroordelen over had. Het enige waar ik de naam van de staat Wisconsin van kende, was van de eindtune van eerder genoemde, wat brave serie That 70’s show, waarbij iemand aan het einde roept: ‘Good evening Wisconsin!’. … Meer lezen over ‘Gemütlichkeit’
Ik word wakker van een donderend geraas. Alsof er vlak naast ons huis een squadron helikopters is geland. We wonen nu anderhalf jaar in een westelijke buitenwijk van Madison, en in onze straat gebeurt normaal gesproken nooit wat, dus deze herrie is ongekend. Als ik de gordijnen een stukje opentrek, zie ik wat er aan … Meer lezen over Go wild!
Leuk nieuws: zaterdag 2 november treed ik op op Crossing Border, het tofste internationale literatuurfestival van het land!
Vorige keer had ik het op misschien wat al te weinig vleiende wijze over De Utopisten van Louise O. Fresco. Tevens maakte ik een vergelijking met een boek dat mij, in tegenstelling tot Fresco’s roman, nu eens wél heeft weten te bekoren, dit bijna ondanks het feit dat het in 2008 ook genomineerd was voor … Meer lezen over literatuur met een moraal: Maxim (toen nog Marjolijn) Februari – De Literaire Kring
Een nominatie voor de Libis Literatuurprijs, stelt dat kwaliteitstechnisch nou nog wat voor, of blijft het gewoon huilen met de pet op om het zoveelste slechte Nederlandse boek? Ik heb de proef op de som genomen met een nominatie van afgelopen jaar, namelijk De Utopisten van Louise O. Fresco... Hieronder geef ik, de mij zo … Meer lezen over Nijmegen aan de Maas: de wondere wereld van Louise Fresco’s Utopisten
